วันนี้ได้อ่านกระทู้ของบ้านเลดี้ฯ เรื่อง ญ ไทยที่แต่งงานกับฝรั่ง.. ที่ทำตัวโอ้อวด
อันที่จริงกระทู้แบบนี้เห็นมาเยอะมาก... ไม่ว่าจะในพันทิป ,ที่อื่นๆ
หรือเราๆ กันเองที่ต่างก็พูดคุย แลกเปลี่ยนกันและกัน
คุณๆ คงได้เห็นว่ามีหญิงไทยเยอะแยะที่อยากคุยเรื่องราว ได้เงินจากสามีฝรั่ง ได้บ้านได้รถ และมีชีวิตที่ดีขึ้น หรืออะไรก็ตาม หลายคนก็สะอิดสะเอียนที่จะฟัง หลายคนก็เออๆ ออๆ ห่อหมกกันไป
หรืออีกหลายหญิงไทยที่แต่งงานกับฝรั่งต้องทำงาน พึ่งลำแข้งตัวเอง อยู่กันด้วยความรัก
ถ้าจะส่งเงินให้ทางบ้านก็น้ำพักน้ำแรงตัวเอง... ซึ่งก็เป็นเรื่องยินดีและภาคภูมิใจในตัวเธอเหล่านั้น...
แต่...ที่ผู้เขียนอยากจะมีมุมมองที่ต่างไปนิดก็คือ
แต่ละคนผ่านพื้นฐานชีวิตมาไม่เท่ากัน... สูญเสียมาไม่เท่ากัน และได้รับมาไม่เท่ากัน ... ฉะนั้นมุมมองการคิด การระวังตัว ก็คงจะไม่เหมือนกัน มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดา..
อย่างเรื่องที่น้องๆ หลายๆ คน ที่เค้าอยากเล่า อยากบอก ด้วยความภาคภูมิใจว่า เค้าได้เงินจากสามีไปทำบ้านใหม่ ซื้อรถใหม่ ให้เงินพ่อแม่พี่น้อง หรืออะไรก็ดี... ฉันเองค่อนข้างยินดีกับเค้านะ.. ไม่เคยมองในแง่ที่ว่า เขาจะมาโอ้อวดอะไร เพราะหากมองพิจารณาให้ลึกลงไปแล้ว.. ชีวิตของเค้าอาจขาดความมั่นคง... อย่างบางคนรู้เช่นเห็นชาติของผู้ชายมาก่อน และเกิดการสูญเสียมาก่อนจากความรักง่ายหน่ายเร็ว
หรือ การที่ หญิงสาวบางคนหวังพึ่งสามีฝรั่งก็ด้วยเหตุผลเรื่องเงินเป็นประการแรก... แล้วถ้าถามว่า ฝรั่งไม่มีหัวใจเหรอ? อื้ม...ยังไม่น่าจะไปตัดสินเธอขนาดนั้นนะ
เพราะการที่ฝรั่งให้เงินเมีย ทำบ้านใหม่ ให้เงินครอบครัวเมีย... มันผิดตรงใหนคะ?
ฉันก็ไม่เข้าใจนะ เพราะเขาก็อยู่ด้วยกัน และรักกัน ...แล้วฝรั่งก็ให้เงินเมียเค้า นั่นก็เพราะเค้ารัก ไม่งั้นจะให้มาทำเบี้ยอะไร แต่เรากลับคิดไปว่า มันเป็นสิ่งที่ผิด... เหมือนหญิงคนนั้นมากอบโกย...ทั้งๆที่เค้าก็อยู่ด้วยกัน...รักกัน ปรนนิบัติต่อกัน.. วันนี้อยู่ไทยพากันเที่ยว พรุ่งนี้อยู่ ต่างประเทศต้องกลับมาทำงาน... มันแปลกตรงใหนเหรอคะ..มันก็ครอบครัวหนึ่ง
ตัวฉันกลับมองว่า .. รักอย่างเดียวไม่เคยพอ.. เพราะหญิงบางคนเขาต้องสูญหลายอย่าง หากเวลาผ่านไปแล้วเกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตขึ้น นั่นก็แปลว่าเธอเองก็ต้องหิ้วกระเป๋าใบเดิมกลับบ้าน.. ใช่สิ..ถ้าหลายคนพอใจว่า ในวันที่มาก็สื่อผืนหมอนใบ... จะให้กลับไปพร้อมสื่อผืนหมอนใบ มันจะเป็นไรไป..อันนั้นก็แล้วแต่คุณล่ะ แต่บางคนเค้าต้องลาออกจากงาน ต้องเสียโอกาสหลายอย่างในเมืองไทยไป จะให้เขากลับไปใช้ชีวิตยังไง ในเมื่อเวลามันได้ล่วงเลยผ่านไปแล้ว...
ส่วนหญิงที่มองว่า ภาคภูมิใจในการดิ้นรนของตัวเอง... ทำงานเก็บเงินใช้เงินตัวเองไม่พึ่งสามีฝรั่ง ฉันว่าก็เป็นหญิงแกร่งนะ น่าภาคภูมิใจ... และขอบอกเลยว่า สามีคุณโชคดีเป็นบ้า... ที่มาได้คุณ
หากสามีคุณไปได้คนที่นั่งงอมืองอตีนและขอเงินเค้าใช้.. ป่านนี้เค้าคงทิ้งหญิงคนนั้นไปแล้วละ.. เพราะ..ความสบายมันต่างกันนี่นะ... หญิงอีกคนไม่ต้องให้เงินก็หากินเองได้ พ่อแม่พี่น้องเธอก็หาเลี้ยงด้วยตัวเอง... สบายไปกว่านี้ไม่มีแล้วนะ.. แบบนี้ไม่รักคุณก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วอ่ะ
ส่วนตัวฉันนะ..การสร้างเนื้อสร้างตัว..ร่วมกันเป็นเรื่องที่ดี... หากแต่การแต่งงานกับฝรั่ง มันต้องมีเงื่อนไขหลายอย่าง แต่ละครอบครัวก็ไม่เหมือนกัน บางคนจดสัญญาก่อนแต่งแบบแฟร์ บางคนไม่แฟร์ หรือบางคนไม่จด...ซึ่งอันนี้มันก็ต่างแนวคคิดกันไป...และนั่นก็เป็นผลในอนาคตต่อคนสองคนอย่างแน่นอน... เพราะเวลาผ่านไป ยี่สิบปี หญิงอีกคนโชคดีที่สมบัติที่ร่วมสร้างกันมานั้นก็เป็นของเธอครึ่งหนึ่ง...ในขณะที่หญิงอีกคน ผ่านไปสิบปี ก็ได้แต่เงินตัวเองนั่นแหละที่หามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง... ดังนั้นแล้วการที่เราจะไปว่ากล่าวใครสักคนนั้น ฉันมองว่า มันมีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะ ฉันจึงไม่เห็นด้วยที่จะไปตัดสินเลยซะทีเดียว ว่าเธอคนนั้นปฏิบัติกับฝรั่งอย่างกับฝรั่งไม่มีหัวใจ...
เพราะบางคนทั้งรักสามีและต้องการความมั่นคงเผื่อวันข้างหน้า.. อันนี้ไม่แปลก..แต่จะแปลกที่ไปว่าเค้า ว่าขุดทอง...หรือว่าเสียหายมากกว่านั้นอีก..(เท่าที่เห็นนะ)
แต่ถ้าเค้ามาหลอกฝรั่งจริงๆ และประพฤติตัวแบบนั้นจริงๆ ...อันนั้นก็จะด่าจะว่า...ก็คงไม่มีใครห้าม
แต่บางคน เห็นเพื่อนมาเล่าเรื่องเงินที่สามีให้..ก็เก็บเอามาด่าเค้าในเว็บบอร์ดแล้วล่ะ...อื้มมมม
อีกมุมมองหนึ่ง... การที่ใครบางคนพูดว่าเงินจำนวน 50,000 บาทนั้น คุณคิดว่ามากหรือน้อย?
คำตอบคืออะไร.. นี่แหละที่อยากจะบอกสาวเอยทั้งหลาย..
ถ้าคุณไม่มีเงินเลย และชีวิตที่ผ่านมาก็ไม่เคยใช้เงินมากมายก่ายกอง.. คุณก็อาจจะมองว่า ห้าหมื่นมันก็เยอะ..
แต่ถ้าคุณใช้ห้าหมื่นบาท เป็นประจำอยุ่แล้ว คุณก็จะบอกว่า ไม่เยอะหรอก นิดเดียว...
หรือถ้าคุณเป็นคนที่ เงินผ่านมือเป็นล้านๆ คำตอบของคุณ ก็คือ ห้าหมื่นบาท มันเศษเงินมากๆ จิ๊บๆ ดินเนอร์มือ้หนึ่งๆ ก็เกินห้าหมื่นไปแล้ว
เห็นมั๊ยคะ.. ทุกคำตอบนั้นเกิดจากปูมหลังของชีวิตคุณทั้งนั้น..
เมื่อคุณไปตัดสิน ใครบางคนว่า... เค้าได้เงินจากสามีมาเป็นล้าน หรือ ห้าหกล้านนั้น.. คนบางคนก็คิดว่ามันเยอะมาก ชีวิตนี้ควรจะพอแล้ว ถ้าหล่อนยังอยากได้อีก ก็แปลว่า หล่อนไม่รู้จักคำว่าพอ...
แต่ถ้าเป็นหญิงอีกคนกลับบอกว่า
เออ ห้าล้านน่ะ ไม่พอหรอก... ยังสร้างความมั่นคงให้ชีวิตหนึ่งไม่พอเลย... นั่นเพราะปูหลังเธอต่างจากคนไม่เคยเห็นเงินล้าน... ในความคิดของผู้ชายฝรั่ง ก็เหมือนกันนะคะ การหยิบยื่นเงินล้านบาทให้ใครก็มีค่าไม่เท่ากันด้วยนิ..บางคนคิดว่าเยอะ..บางคนคิดว่านิดน้อย มีอีกเป็นร้อยล้าน หรือหลายสิบล้าน
ดังนั้นก่อนจะไปว่าอะไรใคร.. หรือเขียนกระทู้ ที่พันทิปหรือที่ใหนก็ดี... โปรดอย่าลืมว่า คนอ่านเค้ามีหลายรูปแบบ.. เค้าอาจเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย.. นั่นก็แล้วแต่คน... แต่สิ่งหนึ่งที่เค้าคิดก็คือ วิจารณ์คุณและความคิดเห็นของคุณเหมือนกันนะ แม้เค้าจะมาออกความคิดเห็นหรือไม่ก็ตาม
ส่วนตัวไม่ได้ว่าใครเจาะจง..เพียงแต่คิดขึ้นมาได้ว่า บางความคิดเห็นของเราเองนั้น..มันก็โชว์ปูมหลัง โชว์ความเป็นตัวตนของคุณเหมือนกันนะ...
ฝากให้คิดก็แค่นั้นค่ะ....
ขอบคุณมากค่ะ
