ชมพูก็กลับมา เมื่ออยู่ครบวีซ่า...
ช่วงเวลานั้น ชีวิตเธอดุจดั่งฝัน
ความสุขที่จับต้องได้ ความอบอุ่นที่ใจถวิลหามาตลอดชีวิต บัดนี้ มันอยู่รอบๆ ตัวของเธอนี่
เธอเคยคิดว่าเธอฝันไป... กับผู้ชายคนหนึ่ง ที่กระโดดเข้ามาดูแล รับผิดชอบเธอและลูก มอบความรัก ความห่วงใยอย่างแท้จริง
ส่วนเอ็ดเวิร์ดเองก็หลงรักชมพูอย่างที่สุด ไม่ว่าหัวใจส่วนลึกแค่ใหนก็มีแต่เพียงชมพู สาวไทยตัวเล็กคนนั้นอยู่ทุกสัดส่วน ทุกห้องดวงใจ
ความสุขที่เกิดขึ้น ตลอดเวลาตั้งแต่วินาทีแรกที่พบเธอในสนามบินสุวรรณภูมิ
และหลังจากนั้นเขาก็เดินตามหาเธอ เพียงใช้ใจเป็นเนวิเกเตอร์ จากปีที่แล้ว จนถึงปีนี้ ความรักสุกงอม
จนต้องหาวันลั่นระฆังวิวาร์
เอ็ดเวิร์ด จึงขอชมพูดแต่งงาน ผ่านทางเว็บแคมนั่นแหละ
ก็ความรักของพวกเขา เกิดจากการออนไลน์นี่นา
เอ็ดเวิร์ด วางแผนจะแต่งงาน ใน เดือนสิงหา 2009
แต่ตอนนี้ต้นปี 2009 เขาต้องเคลียร์ธุรกิจของเขาก่อน เพราะเหตุการณ์หลายอย่างทำให้ ธุรกิจประสบปัญหา
ซึ่งเขาต้องการที่จะ ดำเนินการให้มันเสร็จสิ้น แบบไม่คาราคาซัง เสร็จแล้วจึงค่อยแต่งงาน
และจากนั้นเขาก็จะหางานใหม่
ซึ่งชมพูเองก็อยู่เป็นกำลังใจให้เค้าตลอดเวลา... เพราะการหยุดธุรกิจของเอ็ดเวิร์ด นั้นมันไม่ใช่ปัญหาระหว่างคนทั้งคู่
แต่เอ็ดเวิร์ดก็เริ่มเคลียด ยุ่งๆ คุยน้อยลง
จากหนุ่มยิ้มแฉ่ง..กลายเป็นคนหัวฟู ความเคลียดเกิดในแววตา เมื่อประสบปัญหาทางด้านธุรกิจ จนกระทั่ง 2009
เอ็ดเวิร์ดก็มาเมืองไทย เพื่อพักผ่อน ซึ่งตอนนั้นเขาเสียใจกลับธุรกิจ
ถึงแม้จะไม่ล้มละลาย และแม้ว่า เขายังมีอสังหาริมทัรยพ์อยู่ เงินในธนาคารก็ยังมี
แต่ความโศกเศร้าด้านจิตใจ ในธุรกิจของเค้า ก็ทำลายความเป็นคนอารมณ์ดีของเขาแทบจะหมดไปอย่างสิ้นเชิง
แต่เขามาแล้วเขาไปพัทยาเลย เขาจะไปขายคอนโด ...กรรอเขาก็ไม่โทรมาโทรหาเขาก็รับบ้าง พูดน้อย เปลียนไปไหม เขาเริ่มดื่มหนัก ใช้ชีวิตที่พัทยาอย่างเงียบเหงา เซื่องซึม คิดมาก
ซึ่งเอ็ดเวิร์ดเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนในสายตาชมพู
มันต้องมีอะไรแน่ๆ เธอคิดในใจ
และเธอก็ โทรหาเขาเป็นร้อยๆครั้งแต่เขาก็ไม่รับ....
สิ่งที่ชมพูทำได้ก็เพียงแค่ กดโทรศัพท์ ดั่งคนบ้า
สุดท้าย เธอก็ให้น้องชาย พาไปหาเค้าที่คอนโดฯ
ชมพูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคอนโดนี้มันอยู่ตรงใหน และพัทยามันก็กว้างใหญ่ไพศาล
เธอจะหาเอ็ดเวิร์ดเจอได้อย่างไรกัน
เธอจึงได้จิก ให้น้องชาย ทีเป็นตำรวจพาไปหา ไอ้ร้อยเวรรนั่นแหละ ที่เคยเจอกันครั้งที่แล้ว
และน้องชายชมพูก็ขอความช่วยเหลือในตำรวจพื้นที่ว่าอยู่ตรงใหน จนกระทั่ง
กระทั่งไปเจอเค้า เอ็ดเวิร์ด...
จากความเหนื่อยล้า... ความเคลียด ที่ชมพูพกพามา
ห่วงใยเอ็ดเวิร์ด... ที่เงียบหาย ทำให้ชมพูต้องการมาเห็นกับตา ว่าความจริงมันคืออะไรกันแน่
แล้วเธอก็เจอเอ็ดเวิร์ด เขาอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งทีพัทยา ในคอนโดของเขานั่นเอง
โลกทั้งใบ เหมือนถล่มทะลายลงมาอยู่ตรงหน้า
โลกทั้งใบ เหมือนถล่มทะลายลงมาอยู่ตรงหน้า
ชมพู ร้องไห้
ร้องไห้กับภาพทีเห็น เขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น...เด็กสาวรุ่นๆ
ในขณะที่ปล่อยให้เธอ วิ่งหาไขว่คว้า ความสุข ความหวัง ที่ยังลอยวนอยู่รอบๆ ตัว
แต่ตอนนี้มันเป็นความสุขลมๆ แล้งๆ ฝันของเธอกลายเป็นฝันร้าย
และนั่นเป็นภาพสุดท้ายที่ชมพู จดจำเอ็ดเวิร์ดได้
แน่ล่ะ.... ความสุข ความหวัง ที่เคยเกิดในใจชมพู บัดนี้ เหลือเพียงความโศกเศร้า ความร้อนลุ่ม ทุรนทุราย ในใจที่โดดเดี่ยว
ภาพทุกภาพที่เคยถ่ายไว้ด้วยกัน ถูกชมพู ร่อนมันเต็มพื้นห้องนอน
ไฟล์ภาพทุกไฟล์ ชมพู กดลบด้วยมืออันสั่นเทา
สายตาพร่ามัว ที่มองผ่านม่านน้ำตานั้น เจ็บปวดเกินจะบรรยาย
ต่อให้ผ่าตัดอีกร้อยครั้ง...ความเจ็บก็ไม่เท่ากับความเจ็บปวดในครั้งนี้..
ชมพูเกลียดพัทยา... เกลียดผู้หญิงพัทยา...เกลียดฝรั่งที่ไปใช้ชีวิตอยู่พัทยา
เกลียดความจอมปลอมของที่นั่น...จนกระทั่ง พัทยาดึงเอาผู้ชายคนที่เธอคิดว่า เธอโชคดีที่สุดนั้นไปแสนไกล
เอ็ดเวิร์ดพยายาม เฝ้าโทรหาชมพู
แต่เธอก็ตัดขาดการติดต่อทุกกรณี....
(เสียดายจัง เป็นผู้เขียนต้องไม่ยอมแน่ๆ ตายเป็นตาย ฮ่าๆ)
ชมพูปิดรับการสื่อสารจากโลกภายนอก จมกับความโศกเศร้า จนกระทั่งผ่านไปนานแค่ใหนก็ไม่อยากจะคิด
เพราะรู้ว่า มันนานแสนนาน...
นานจนไม่อยากจะจำ...แต่สมองกลับลบภาพเล่านั้นไม่ได้ มีแต่จะจำให้ได้ และจำอย่างแม่นยำซะด้วยสิ
""""""""""""""""""""""""""""""""""The End"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""http://wwwlifeinfrance.blogspot.com/2011/01/blog-post_20.html เมื่อลูกของฉัน ไม่มีพ่อ... (อีโรติกค่ะ 20+)
