ช่อเป็นสาวสังคม ที่รักแฟชั่น รักสวยรักงามเป็นชีวิตจิตใจ เธอแต่งงานกับคุณทรงชัยเสี่ย
เจ้าของธุรกิจร้านเพชรนำเข้ารายใหญ่ ที่สุดในย่านนี้ เสียทรงชัยแก่คราวอา (เกือบแก่เท่าพ่อ)
และมีลูกหนึ่งคน แต่ด้วยความสวยของช่อ ที่ไม่เคยสร่าง ทำให้เสียทรงชัยหวงนักหนา
ตัวช่อเองเป็นนักเรียนเซนต์โยเซฟและครอบครัวทำธุรกิจโรงแรมมาตั้งแต่รุ่นตายาย
ชีวิตแต่งงานของเธอเป็นที่อิจฉาของบรรดาเพื่อนๆ เพราะแม้ว่าเสี่ยทรงชัยจะแก่รุ่นอา
แต่ก็หล่อบาดใจสาวๆ รุ่นพี่รุ่นน้องของช่อ มองผ่านๆ เหมือนเธอจะสมบูรณ์แบบ
และวันนั้น เลี้ยงรุ่น..ฉันจำได้ดี... ราตรีพาแฟนหนุ่มมาด้วย เป็นลูกครึ่งรุ่นน้องหลายปี เรียนอยู่ที่นิวยอร์ค พวกเราพากันแซวเรื่องป้ากินเด็ก ซึ่งราตรีภาคภูมิใจเป็นที่สุด และวันนั้น อรัญแฟนของราตรีก็ได้รู้จักกับช่อ... และพวกเราทุกคน
จากวันนั้น ช่อไปเดินช็อปปิ้ง และได้เจออรัญโดยบังเอิญ ทั้งสองไปนั่งคุยกันที่ ร้านอาหารญี่ปุ่น
และคุยกันอย่างถูกคอ จากการเจอกันครั้งนั้น ทำให้ช่อและอรัญ ได้จัดเจอกันอีกสองสามครั้ง
โดยที่ไม่มีใครรู้ สองคนพัฒนาความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว
ฉันเองโดยเหตุบังเอิญที่วันนั้นต้องไปพบลูกค้าที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ซึ่งที่นี่มันไม่ค่อยมีที่จอดรถหรอกฉันต้องวนอยู่สองรอบจึงได้ที่จอด
และฉันก็เดินลัดเลาะ ตรงไปทางเข้าห้าง ซึ่งผ่านรถคันหนึ่งโดยบังเอิญ ซึ่งขณะนั้น มองเห็นหญิงชาย
คู่หนึ่ง กำลังกอดจูบกันอยู่ในรถ ซึ่งเห็นไม่ถนัดนัก แต่ก็เดาออกว่าทำอะไรกันอยู่
ฉันเดินผ่านไป เพราะไม่ได้สนใจมากมายนัก แต่หากสายตาไปสะดุดกับ รุ่นรถและสีรถเข้า
ทำให้ต้องเหลือบมองทะเบียนรถ โดยอัตโนมัติ ใช่...นี่มันรถของช่อนี่หว่า
ฉันตกใจสุดขีด... สมองวิ่งปรู๊ดดดด และทำให้ฉันต้องวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้นอย่างเร็ว
ทำใมต้องเป็นฉันที่เห็นตรงนี้ด้วย
ฉันไปพบลูกค้าแบบไม่มีสมาธิ แต่ลูกค้าก็เซ็นต์เอกสารให้แบบงงๆ ด้วย ในขณะที่ใจฉันก็ยังคงคิดเรื่องของช่ออยู่
และขากลับฉันตั้งใจเดินอ้อมไปออกอีกประตูหนึ่ง เพื่อเลี่ยงบริเวณที่รถช่อจอดอยู่
ซึ่งฉันก็เดินมองแต่รถของช่ออีกฝั่ง โดยที่ไม่ทันได้สังเกตุทางเดิน และฉันก็เดินรีบๆ ด้วย ซึ่งก็ไปชนเข้ากับใครบางคนอย่างจัง
พอหันไปมองก็เห็น หญิงสาวนางหนึ่ง กอดแขนชายคนรักและเค้าก็ประคองเธอไม่ให้เสียหลักล้มลง... “ลี” ฉันตกใจยังกะเห็นผี เพราะสองคนนั้นก็คืออรัญกับช่อนั่นเอง
จากวันนั้นมา ฉันก็เป็นคนที่กุมความลับของทั้งสองโดยบังเอิญ
และสุดสัปดาห์นั้นที่พวกเรานัดเจอกันที่หัวหิน ก่อนที่ราตรีจะกลับนิวยอร์ค และแน่นอน ช่อก็ต้องไป
เหตุการณ์ในตอนนั้น ช่อและอรัญมักจะแอบมากอดจูบในที่ลับตาคน เสมอ และช่อมักจะเอาฉันมาเป็นตัวประกันอีกด้วย
ที่รุนแรงกว่านั้นคือ ในห้องนอนของฉันกับช่อ... ที่เธอตั้งใจจับคู่นอนกับฉันนั้น...
คืนนั้น... ฉันนอนที่โซฟาหน้าทีวี ตรงโซนรับแขก ซึ่งสามารถมองผ่านกระจก ลงไปเห็นสระว่ายน้ำและทะเลไกลสุดตา... ช่อเธอได้นัดกับอรัญในยามเที่ยงคืน
อรัญเองเป็นหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งที่เติบโตและมีวัฒนธรรมต่างชาติเต็มตัว... เค้านอนกอดก่ายกันบนเตียงด้านหลังฉัน
หากแต่ทีวีที่ฉันดูอยู่นั้นมันสะท้อนภาพลางๆ ของสองคนได้ไม่ถนัดก็จริง แต่มันก็มองเห็นทั้งคู่อยู่บนเตียงนอนเป็นระยะ ในจังหวะที่ทีวีกระพริบและเปลี่ยนภาพ
ฉันเองไม่มีสติที่จะดูทีวีหรอก แม้อยากจะเดินออกจากห้องไปสุดๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะช่อได้ขอเอาไว้
สติสตังค์ฉันแตกกระเจิงเมื่อเค้าสองคนเล่นบทรักกันอย่างเร่าร้อน เสียงหายใจกระเซ่าของทั้งคู่ทำเอาฉันหวั่นไหวเป็นที่สุด
จังหวะที่เค้าเร่งเร้า เนื้อกระทบเนื้อ นั่นทำเอาฉันหายใจติดขัด เหมือนกับว่าร่างกายฉันได้นอนอยู่บนเตียงเดียวกับเขา ณ ขณะนั้นก็ไม่ปาน
ฉันไม่รู้ว่า...ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้หรือเปล่า..ส่วนตัวฉันแม้จะทำใจแล้วเพราะช่อได้บอกฉันก่อนหน้านี้ และเราทั้งสองก็คุยกันแล้วก็ตาม ฉันก็ยังอดที่จะใจสั่นระทวยไปกับเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้
ตลอดสามคืนที่พักนั่น เป็นเช่นนั้นทุกคืน บางคืนฉันนอนหลับไปแล้ว บนโซฟานั่นแหละ
แต่ก็สะดุ้งตื่นเมื่อช่อเปิดประตูรับใครบางคน และทิ้งตัวลงที่เตียงและปฏิบัติภาระกิจกันเหมือนโลกนี้มีเพียงเค้าสองคน
แม้เค้าจะเอ่ยขอบคุณฉันก็เถอะ... แต่ฉันก็ละอายเกินกว่าจะกล้าสบตาเค้าทั้งสอง กลับกลายเป็นว่า ฉันเป็นบาปในใจอยู่คนเดียวที่กลายมาเป็นผู้รับรู้เรื่องราวนี้
เห็นว่าอรัญกลับเมืองไทยบ่อยขึ้น และมาคนเดียว และช่อเองก็ไปนิวยอร์คบ่อยขึ้น และมีเพียงฉันที่รู้อยู่คนเดียว...ว่าช่อไป เพราะฉันกลายเป็นที่ปรึกษากิติมศักดิ์ของช่อไปโดยปริยาย
ฉันได้คุยกับช่อ...บ่อยๆ ว่าเธอควรหักห้ามใจได้แล้ว เพราะมันเป็นเรื่องไม่ควร แต่ช่อก็ขอให้เข้าใจเธอทุกครั้ง... เธอขาดในสิ่งนี้ และสิ่งนี้ทำให้เธอมีความสุข
และต่อมาราตรีก็เลิกรากันไปกับอรัญ....
แต่ระหว่างช่อกับอรัญ...ก็ยังใช้ชีวิตแบบนั้นอยู่หลายปีทีเดียว...จนต่างคนต่างเลิกราไปเอง
ฉันคิดว่า บางครั้งชีวิตคนเราก็ขาดในหลายๆ อย่าง และเรื่องเซ็กซ์ก็เป็นเรื่องสำคัญ ที่ใครอีกหลายคนยังแสวงหา และต้องการไขว่คว้า ครอบครอง...
