รักกุ๊กกิ๊ก... เกาะตาฮิติ นิยายรัก ตอน 2

จากหน้าร้อน จะเข้าสู่หน้าฝน ของที่นี่... ช่วงต้นปีแบบนี้ อากาศร้อนดีนักแล ตรงข้ามกับเมืองไทยแฮะ ที่ต้นปีแบบนี้ อากาศคงจะเย็นสบาย ในหลายพื้นที่

แต่สำหรับตาฮิติ  นั้นเป็นเขตอุ่น ทำให้มีเพียงสองฤดู คือ ร้อนและฝน

และทะเลของที่นี่ก็เปลี่ยนสีไปตามฤดูกาล จากสีเขียวน้ำทะเล ก็เป็นสีฟ้าเข้ม และสีฟ้าอ่อน ส่วนพื้นที่นอกวงแหวนออกไปในทะเลลึกนั่น ก็เป็นสีน้ำเงินตลอดเวลา...  เมื่อมองจากเครื่องบิน เกาะเหล่านี้ ช่างสวยงามเกินจินตนาการ

วันหนึ่งในหน้าฝน... หญิงสาวอายุไม่ถึงสิบแปด เธอวิ่งฝ่าสายฝนที่โปรยปรายเล็กน้อยนั่น  เข้ามาพบหมอ... ซึ่งแก้วใสไม่ได้ออกไปดูเนื่องจากว่า มันเป็นเวลาใกล้เที่ยง และจะเตรียมปิดคลีนิคแล้ว.. แต่แก้วใสก็ได้ยินเสียงคุยระหว่างหมอกับคนไข้สาวน้อยคนนั้น ชัดเจนผ่านเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวของเธอ

วัตถุประสงค์ของ สาวน้อยนางนั้น ต้องการที่จะทำแท้งค์ ลูกของเธอ ซึ่งอายุ ครรภ์เกือบห้าเดือนแล้ว

ซึ่งหมอก็ได้นัดให้เธอมาพบใหม่ พร้อมกับ ผู้ปกครองของเธอ ในวันรุ่งขึ้น... เคสนี้ หมอเองไม่สามารถรับผิดชอบผลกระทบที่จะตามมาได้ เนื่องจากเป็นอายุครรภ์ เกินสามเดือนแล้ว

ที่ตาฮิติ นั้นใช้กฏหมายเดียวกับฝรั่งเศส เพราะเป็นประเทศเมืองขึ้น... ซึ่งกฏหมายการทำแท้งค์ของที่นี่ไม่ได้เรียกว่าเสรี แต่ก็สามารถที่จะยื่นความประสงค์ขอยาขับเลือดจากหมอได้ หากว่าเป็นเคสที่ไม่ปรารถนาจะมีบุตร(ความไม่สมบูณ์ของครรภ์ ความเจ็บป่วยของมารดา หรือ อื่นๆ) 


 และ ถ้าหมอพิจารณาแล้วอนุมัติ พร้อมทั้งได้รับความเห็นชอบ จากครอบครัว จากหน่วยงานอื่นเป็นลายลักษณ์อักษร (ขอสงวนชื่อหน่วยงานไว้ ณ ที่นี้ค่ะ ...ผู้เขียน)

·         เพิ่มเติ่ม การขออนุญาติทำแท้งค์ ก่อนอายุครรภ์ สามเดือนนั้น สามารถทำได้ แต่ต้องผ่านกระบวนการ การตรวจสอบ คือ จากหมอผู้ตรวจครรภ์ และ คนไข้ได้มีเวลาคิดทบทวน จากนั้น ก็จะส่งตัวตัวไปแผนก พิเศษ เพื่อกินยาขับเลือด.....(โปรดพิจารณาในการอ่าน....ผู้เขียน)

และในวันถัดมา เธอก็มาพร้อมกับพ่อและแม่ของเธอ แต่ไม่มีแม้เงาของ ฝ่ายชายผู้ที่เป็นพ่อของลูกเธอ... ซึ่งจากการสอบถามต่างๆ แล้ว ฝ่ายครอบครัว ยินดีที่จะให้เธอคลอด และรับผิดชอบสมาชิกใหม่  จึงไม่ได้เกิดการทำแท้งค์แต่อย่างใด
" ดูเหมือนจะจบลงอย่างสมบูรณ์ กับปัญญหานี้ " หมอหนุ่ม กล่าวกับแก้วใส

แต่เมื่อเวลาผ่านไปนั้น หลังจากเธอคลอดลูก เพียงสองอาทิตย์ และเธอไปคลอดที่เมืองหลวง นั่นคือ พาเพ็ทตี ซึ่งแก้วใสมารู้ก็ตอนที่ หมอบอกว่า สาวน้อยรายนั้นกลับมาอยู่บ้านแล้ว ... ดูเหมือนหมอเองก็จะสบายใจขึ้น


แต่แล้ว...




ก็มีตำรวจหนึ่งทีม เข้ามาพูดคุยกับหมอ เนื่องจาก สาวน้อยนางนั้น เกิดเคลียดและทำร้ายลูกของเธอเอง จนถึงแก่ชีวิต

แน่นอน เธอต้องโทษจำคุก ช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้า  พ่อแม่เธอฟูมฟาย ดุจดั่งจะขาดใจ เพราะต้องสูญเสีย คนเป็นที่รักไปทั้งสองคน หนึ่งเป็นลูกสาวที่รักดั่งแก้วตาดวงใจ และอีกหนึ่งที่พึ่งจะมีชีวิตน้อยๆ เพียงแค่สองอาทิตย์

แต่ตำรวจเข้ามาสอบปากคำ ดุจดั่ง หมอเป็นพ่อของเด็กก็ไม่ปาน  และจะมาเอาผิดหมอ โทษฐานที่ปล่อยให้ สาวน้อยนางนั้น ฆาตกรรมลูกน้อยของเธอเอง  ซะงั้น... 

ทำให้หมอหนุ่ม หงุดหงิดงุ่นง่าน... จนออกอาการ....แน่ล่ะ เค้าก็ ระเบิดลงกับเธอนี่แหละ ประจำ


"นั่นมันไม่ใช่ความผิดของผมนะ คุณก็รู้ เพราะผมก็ได้พูดคุยกับทางครอบครัวเค้าไปแล้ว ... อ๊าแมน"  หมอหนุ่ม สบถ เมื่อเห็นว่า พูดอะไรไปก็แค่นั้น... และเค้าก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากไปกว่านั้นอีก แค่นี้ ความรู้สึกของเค้ามันก็แย่ยิ่งกว่าไป อยู่ในเหตุการณ์ ตอนที่สาวน้อยใช้หมอนกดใบหน้าลูกน้อยของเธอ นั่นเสียอีก

หลังปิดคลีนิคแล้ว เค้าก็ จรรีไปนอนอ่างน้ำวนที่รีสอร์ท ตรงเกาะเล็ก ที่มีแฟนสาวเป็นผู้จัดการและควบคุมดูแลอยู่

แก้วใสเอง ปวดใจไม่ใช่น้อย...เมื่อรู้ว่าเจ้านาย คาสโนว่า กลับไปกินของเก่าอีกตามเคย คู่นี้ รักๆ เลิกๆ มาหลายครั้งแล้ว

“เค้าไปรีสอร์ทเหรอ”  สเปียร์เอ่ยถามเมื่อเธอหน้ามุ่ย หลังเล่าให้เพื่อนสาวฟัง

“อืม” เธอตอบแบบเซ็งๆ

“เธอน่าจะหยุดรักเค้าได้แล้วนะ แกว... (แก้วย่ะ เรียกเพี้ยนประจำเลย)  เค้าเจ้าชู้ขนาดใหนเธอก็รู้ เห็นไม่ใช่เหรอ

ในจะนางพยาบาลของภาครัฐนั่น ที่มาเกาะแกะ ในจะคนรีสอร์ทนั่น  และหมอหัวใจที่โบรา อีกล่ะ แล้วเธอยังจะไปรักเขาอีก ...เฮ้อ”

สเปียร์ ถอนใจ แต่เมื่อพูดจบ เธอก็เห็นว่าแก้วใสเศร้าลงถนัดใจ เธอจึงเปลี่ยนเรื่องคุย

“เออ คืนนี้มีปาร์ตี้ เธอจะไปด้วยมะ  มีนาวีหนุ่มย้ายมาใหม่นะ เห็นว่า น่ากินสุดๆ”

“ยัยบ้า  ผู้ชายนะ ไม่ใช่ขนมปัง”  แล้วพวกเธอก็หัวเราะกัน

.................................................................................................................................................................

เมื่อไปถึงในงาน คนไม่เยอะ แค่กลุ่มเล็กๆ เกือบยี่สิบคน  แก้วใสมองเห็น คริสต๊อป เจ้าของบาร์ในเกาะ แต่เป็นหนุ่มเกย์ สุดหล่อนั่น ตอนนี้กลายมาเป็นเพื่อนซี้ของเธอไป เพราะคริสต๊อป และสเปียร์ ต่างชอบดริ๊งค์ ชอบปาร์ตี้ทั้งคู่  คริสต๊อป เดินเข้ามา โอบกอดเธอทั้งสองไว้ ทั้งซ้ายและขวา

“อ่ะ ฮ้า... คืนนี้ ทุกคนจะต้องอิจฉาผมเป็นที่สุด ที่มีสองสาวขนาบข้าง”  คริสต็อป เอ่ยทัก เมื่อ จุ๊บแก้มซ้าย ย้ายมาแก้มขวา ตามประเพณีฝรั่งเศส  เขาพาเธอทั้งสอง ไป หน้าบาร์ และ ปรบมือสองครั้งเพื่อ เรียกทุกคนให้หันมาทางนี้

“ผมขอแนะนำ สองสาว เพิ่มเติม ที่มาช้า ที่สุดในงาน” 

“สเปียร์ สาวฮ็อต และ แกวสาย  (บ้าจริง  แก้วใสย่ะ) สาวไทย หนึ่งเดียวในเกาะนี้ และนั่น นาวีหนุ่มหล่อสมาชิกใหม่ของเกาะ พอล เค้าเป็นเพื่อนกับ อีวานร์ “ แก้วใสตกใจเล็กน้อยที่ได้ยินชื่อนี้ 

แต่หล่อนก็ไม่อยากจะมองหาให้ยาก ต่างกับสเปียร์สิ ที่คลั่งไคล้ หนุ่มนักบินคนนี้สุดฤทธิ์

“หล่อมากกกกกกกกกกก แกว”  เธอกระซิบข้ามหู คริสต๊อป ... “น้อยๆ เลย “แล้วอีวานร์ล่ะ ตกรอบหรือไงยะ “คริสต๊อป เย้า สเปียร์ 

...........................................................................................................................................

ทางด้านหมอหนุ่ม ที่นั่งเรือเร็ว ข้ามฝั่ง มาดินเนอร์กับแฟนสาวชาวฝรั่งเศส
ที่รีสอร์ท หรู  ไม่ใช่ครั้งแรกที่หมอหนุ่มเข้ามาที่นี่
ก่อนหน้านี้เค้าก็ใช้เวลา ครึ่งวัน หลังปิดคลีนิค แล้วกระโดดขึ้นเรือ มาประกบแฟนสาว ทุกวี่ทุกวัน 
เวลารักกันอะไรๆ ก็ดูหวานแหวว แต๋วจ๋า 

หากแต่ด้วยความที่หมอหนุ่มเจ้าชู้ ทำให้หมางใจกันกับแฟนสาวประจำ และด้วยความไม่อ่อนหวาน สไตล์ ยูโรเปี้ยน ของเธอก็ทำให้ มัดใจหมอหนุ่มไม่พอเช่นกัน  จนต้อง รักๆ เลิกๆ เป็นครั้งที่ร้อยแล้ว

ที่รีสอร์ทนี้เป็นเกาะเล็กๆ ที่สวย ติดอันกูเกิ้ล หากไปค้นหาชื่อรีสอร์ทในตาฮิติก็จะเจอรีสอร์ทแห่งนี้ ในอันดับต้นๆ

รีสอร์ทที่ตาฮิติ

ด้วยความสวยของน้ำทะเล ความเป็นส่วนตัวของบ้านพัก ที่ถูกสร้างขึ้นกลางน้ำทะเลสีฟ้าเขียวนั่น ดุจดั่งสวรรค์  ปะการัง และหมู่ปลาสวยงามน้อยใหญ่ ที่แวกว่ายในทะเลตื้นใต้พื้นระเบียงรีสอร์ทนั่น สามารถมองเห็นอย่างชัดเจน

ชายหนุ่ม เดินลงไป แช่เท้า ในระดับน้ำ ลึกแค่ต้นขานั้น  ในมือถือ เดสเพอราโด้  สมองคิดเรื่องหยุดงาน

ด้วยอาชีพ ที่น่าเบื่อ นี้ อันที่จริงเค้าคิดเรื่องนี้อยู่หลายครั้งแล้ว เบื่องานที่ต้องเห็นคนตาย คนเจ็บ คนทุกข์กับร่างกาย

และหลายครั้งเบื่อกับการที่คนไข้ ออร์เดอร์เค้าให้จ่ายยา... ในตัวที่เค้าไม่ต้องการจ่าย

หรือเป็นเพราะ หมอในประเทศนี้ต้องกลายเป็นคนรับใช้คนไข้ก็ไม่รู้สินะ... เช่น ยาลดความอ้วน หลายๆ คนที่ต้องออกคำสั่งให้หมอจ่ายให้

“ฉันสั่งให้คุณจ่ายมา ก็ทำตามเถอะน่า คุณไม่ได้มีหน้าที่ควบคุมยาซะหน่อย”   หลายครั้งที่เค้าเบื่อกับประโยคเหล่านี้

หากเพียงต้องขัดใจใครบางคนที่กระแทกประตูใส่หน้าเขา เพียงเพราะเขาขัดใจ... เค้าสุดจะทนกับเรื่องพวกนี้

“ที่รัก คะ คิดอะไรอยู่” หญิงสาวเดินเข้ามาโอบรัดจากด้านหลัง และซุกใบหน้ากับแผ่นหลังของเขานั่น

“ผมอยากหยุดงานเสียที... แก่แล้ว เริ่มเบื่อ”

“ก็หยุดสิคะ... คุณคิดเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วนี่  อีกอย่าง คุณพึ่งจะสี่สิบต้นๆ นะที่รัก ยังไม่แก่เลย”   เธอตอบน้ำเสียงมีเลศนัย

ใจเขาคิดไปถึงแก้วใส... ที่เป็นทั้งผู้ช่วย คนคุมแม่บ้าน เลขาฯ  และ ลูกน้องที่คอยรองรับอารมณ์เขา

นั่นสิ...แล้วเธอจะทำอย่างไร สงสัยเธอจะต้องกลับเมืองไทย เพราะตกงาน...  เขา ถอนใจ

“ทำใมคะ... คิดถึงใครบางคนหรือไง”   เธอรู้ทัน  และ ผละร่างอันอบอุ่น ออกไปทันที

“ไม่เอาน่าที่รัก... ตอนนี้ผมอยู่กับคุณ ร่างกายผม และหัวใจผม เป็นของคุณ ทำใมคุณไม่ดีใจล่ะ”  น่านนน   หยอดคำหวาน

มีหรือสาวจะไม่อ่อนยวบ

เขารู้ตัวเองว่าเป็นคนที่อยู่คนเดียวไม่ได้ และเขาก็ต้องการ ผู้หญิงที่เพอเปค ซึ่งมันไม่มีหรอก นอกจาก จะมีผู้หญิงหลายๆคน ที่ดีและถูกใจเขาในแต่ละเรื่อง  นั่นจึงจะเพอเฟค...

เขาจูบเธอ กอดรัดเธอ แนบแน่น.... และพาร่างอรชร ของเธอกลับเข้าสู่ห้องนอนที่แสนจะโรแมนติกท่าวกลางหมู่ปลาน้อยใหญ่ที่แวกว่ายอยู่เบื้องล่างนั่น...

ฝูงปลาที่ถ่ายรูปจากเหนือผิวน้ำ แต่มองเห็นชัดเจนที่ทะเลตาฮิติ

หอยชนิดหนึ่ง ที่สวยงาม หลากสี ในเกาะตาฮิติ

.........................................................................................................................................................

“สนุกล่ะสิ  ท่ามกลางหนุ่มหล่อทั้งหลายนี่ เห็นเป็นดาวเลยนะ อยู่ไทยคงเป็นดาวดับล่ะสิท่า ”

เสียงไอ้เสือ ดังมาจากข้างหลัง เมื่อสเปียร์เพื่อนสาวเธอลุกขึ้น ไปเสวนากับหมอฟอร์ท  สาวไฮโซคนใหม่ ที่คืนนี้เธอเซ็กซี่ ดุจดั่งนางพญา

“ตัดสินใจไม่ถูกล่ะสิ ว่าจะจับคนใหนดี” เธอคอแข็งหลังตรงขึ้นมาทันทีกับประโยคนั้น

เขาเดินถือแก้วไวน์ มาขวางทางออกของเธอซะงั้น แถมเอนตัวพิงขอบโต๊ะ เพื่อค้ำหัวเธอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้  ไม่ให้ลุกหนีไปใหน

“อ่ะ..หูหนวกชั่วคราว... ตะกี๊ยังเห็นระริกระรี้ คุยโน่นคุยนี่กับใครต่อใครอยู่นี่นา... ทำใมตอนนี้ใบ้กินอีกล่ะ”

“คุณจะมา วุ่นวายอะไรกับฉันนัก  ต่างคนต่างอยู่ไม่ดีเหรอ” เธอขยับเก้าอี้ แต่เขาชิง โน้มตัวลงมา เอามือข้างหนึ่ง เท้าที่ขอบโต๊ะ เอาไว้ เรียกว่า ล็อคเธอเอาไว้ เลยก็ว่าได้

 “ผมก็ไม่รู้สิ แต่ไม่อยากให้ผู้หญิงที่ระริกระรี้ รับโทรศัพท์กับแฟนหนุ่มคนไทยตอนขึ้นเครื่อง ทำยังกะจะจากกันจนตาย 
ทีตอนนี้จะมาหลอกหนุ่มฝรั่งแถวนี้น่ะ ก็แค่ไม่อยากให้ใครเจ็บ”  คนพูดพูดจบ ตกใจกับประโยคของตัวเอง แล้วแกล้ง ยกไวน์ขึ้นจิบ

“ทำใมล่ะ  คุณเจ็บมากนักหรือไง ที่เห็นฉันระริกระรี้ คุยกับคนอื่นน่ะ ฮ๊ะ” แก้วใสทำหน้าล้อเลียน พึ่งนึกออกเดี๋ยวนี้ว่า ไอ้ที่เค้าไม่ชอบขี้หน้าเธอนั้นเพราะเห็นเธอยิ้มกับคนอื่น แต่ไม่เคยยิ้มกับเขานี่เอง คงเสียหน้า ซิท่า...  ที่หนุ่มหล่อเนื้อหอมแบบเขา ถูกเธอคนที่ขี้เหร่ ไม่มองแม้จะสบตาสักน้อยนิด


อีวานร์ นึกได้ว่าเค้าไม่ควรพูดอะไรออกไปแบบนั้น... ฮึ่ม หมดท่าเลยตรู  หวนนึกไปถึงตอนนั้นที่เห็นเธอครั้งแรก

หญิงสาวที่นั่งหน้าเศร้า ในเกท แต่พอมีโทรศัพท์เข้ามา เธอก็ยิ้มเล็กยิ้มน้อย คงจะเป็นหวานใจ โทรมาซิท่า 
พอเธอเห็นเค้า มองยังกะเห็นขยะ ทั้งๆ ที่ที่ผ่านมาผู้หญิงเกือบทุกคน ต้องมองเขายังกะหนุ่มฮ็อต ใน ปีนี้


 ผู้หญิงบ้าอะไร ขี้เหร่แล้วยังหยิ่งแบบไม่เคยเห็นมาก่อน เขาคิดในใจ เมื่อเห็นเธอสะบัดตูดเดินหนีไป จะจะ 

เขาเดินตามหลังเธอไป และไปหยุดที่ข้างๆ หมอฟอร์ท คนที่เขาหลงรัก ดุจดั่ง ซีซาร์ ที่หลงรัก คลีโอพัตราก็ไม่ปาน...

.............................................................รอตอนต่อไปค่ะ.........................................................................
http://wwwlifeinfrance.blogspot.com/2010/12/3.html  ตอนต่อไป ค่ะ